Wojciech Karpiński

Album Aleksandra Wata

Aleksander i Ola Watowie z synem Andrzejem, 1931
Stanisław Ignacy Witkiewicz, Aleksander Wat, 1930
Aleksander Wat, Wenecja, 1949
Antoni Słonimski, Aleksander Wat, lata 50.
Ola i Aleksander Watowie, Nieborów, 1954
Aleksander i Ola Watowie, Mavis Gallant, Wenecja, 1957
Ola i Aleksander Watowie, Sycylia, 1957
Czesław Miłosz, Aleksander Wat, Gustaw Herling-Grudziński, Portofino, 1961
Ola i Aleksander Watowie, lata 60.
Ola i Aleksander Watowie z synem Andrzejem, Zofia i Zygmunt Hertzowie, Paryż, 1961
Ola i Aleksander Watowie, Paryż,1962
Aleksander Wat, Berkeley, 1964
Ola i Aleksander Watowie, Berkeley, 1964
Notatka z ostatniego zeszytu Aleksandra Wata, 1967
Ola Watowa, Paryż, lata 80.
Ola i Aleksander Watowie w grupie przyjaciół (po prawej Władysław Broniewski, na podłodze Stefan Kordian Gacki), lata 20.
Aleksander Wat, legitymacja PEN Clubu, 1938
Aleksander Wat i Zofia Nałkowska, Belgrad, 1946
Aleksander Wat, legitymacja ZAiKS, 1947
Aleksander i Ola Watowie, Nieborów, 1954
Mavis Gallant, Aleksander Wat, Wenecja, 1957
Ola Watowa, Gustaw Herling-Grudziński, Aleksander Wat, lata 60.
Aleksander Wat, Nervi, 1960
Ola i Aleksander Watowie z synem Andrzejem, Paryż, 1961
Rękopis „Pieśni wędrowca” Aleksandra Wata
Aleksander Wat, Czesław Miłosz, Berkeley, 1964
Aleksander Wat, rys. Józef Czapski, 1967
Aleksander Wat ze swoim wnukiem François, 1967
Aleksander Wat, „Wiersz ostatni”, 1967
Ola Watowa, 1924
Ola i Aleksander Watowie, Zakopane, 1946
Aleksander i Ola Watowie, Zakopane, 1947
Aleksander Wat, dedykacja na egzemplarzu „Bezrobotnego Lucyfera” dla Oli Watowej i dla Jana Lebensteina
Aleksander Wat, Evian, 1956
Aleksander Wat, Sycylia, 1958
Aleksander Wat, Berkeley, 1964
Aleksander Wat, Cabris, 1963
Ola Wat, Jan Lebenstein, Aleksander Wat, Konstanty A. Jeleński, Andrzej Wat, Paryż, 1961
Ola i Aleksander Watowie z Czesławem Miłoszem, Berkeley, 1964
Ola i Aleksander Watowie, Paryż, 1967
Aleksander Wat „Ciemne świecidło”, Paryż, Libella, 1968 (proj. okładki Jan Lebenstein)