David Hockney

The Student: Homage to Picasso (National Portrait Gallery)

Do roku 1969 w National Portrait Gallery można było prezentować postaci dopiero 10 lat po śmierci, muzeum było więc stale o pokolenie opóźnione. To uległo zmianie. Zacząłem zwiedzanie od dołu, czyli w kolejności odwrotnej do chronologicznej. Przy każdym wizerunku podane jest najpierw dużym drukiem nazwisko przedstawionego i mniejszym jego biogram, u dołu nazwisko autora i czasem kilka słów o nim. […]

Hockney The Student: Homage to Picasso, 1973 (rycina, doskonała: Hockney w kapeluszu, pod ręką trzyma teczkę do rysunków, stoi przed postumentem, na którym umieszczono głowę młodego Picassa, wedle znanego autoportretu). Żałowałem, że nie pokazano jeszcze jednej ryciny z tego samego okresu, uzupełniającej tę ostatnią i równie świetnej: Artysta i model — przy stole siedzi dwóch mężczyzn, jeden to Picasso, ubrany w czarne spodnie i dobrze znaną pasiastą koszulkę, kreśloną swobodnie, po picassowsku, w ręku trzyma papier, intensywnie patrzy na modela, jest nim Hockney, nagi, napięty, rysowany ostrą hockneyowską kreską; obie te ryciny to jeden z najpiękniejszych hołdów oddanych przez znakomitego artystę wielkiemu poprzednikowi i nauczycielowi. W latach, gdy te ryciny powstawały, tego rodzaju dopisanie sobie genealogii było czynem rzadkim, odważnym — i jakże potrzebnym (nam wszystkim).

Wojciech Karpiński

Fragmenty książki Obrazy Londynu