Francis Bacon

Tryptyk - Sierpień 1972 (Tate Modern)

Tryptyk — Sierpień 72, 1972, zakup 1980. To pierwszy z cyklu czarnych tryptyków powstałych po śmierci George’a Dyera w roku 1971. Po bokach George Dyer podobny i Francis Bacon mniej podobny. Pośrodku walka na śmierć i życie dwóch form, kopulacja czy morderstwo. Przy obu postaciach bocznych, Dyerze i Baconie, na ziemi formy z nich wyciekające, cienie, kałuże. „Czego nie zniszczyła śmierć, wypływa z postaci w formie cienia, powiedział biograf malarza” (napisano na kartonie, ale który to z biografów? — znam trzech: Daniel Farson The Gilded Gutter Life of Francis Bacon; Andrew Sinclair Francis Bacon: His Life and Violent Times; Michael Peppiatt Francis Bacon: Anatomy of an Enigma) — ale może jest inaczej, może te cienie to są źródła energii, źródła form trwalszych niż jednostkowy żywot — tak ja to odbieram, tak odbieram malarstwo Bacona, poszukiwanie w przedstawieniu ludzkiego mięsa czegoś trwalszego od tego mięsa. Nie mam wątpliwości, że to się Baconowi udawało. Nie zawsze, zapewne. Ale w stopniu wyższym niż komukolwiek innemu w drugiej połowie XX wieku, a już na pewno w ostatniej tego stulecia ćwierci, czyli po śmierci Picassa.

Wojciech Karpiński

Fragment książki Obrazy Londynu